Amè la tera, 'l ne diseva el nono
tegnila struca come la morosa
l'è tera de colina, de gran,de formenton
l'è nega e molesina,
l'è na cantina piena de vin bon.

Al nono gh'è restà for de la cesa
do spande sol de tera benedeta,
ma 'l fa na bela cera nel vecio medaion,
perché l'è la so tera,
en do che 'l pol ciapar subito son.

Aven zedù la tera e sen partidi,
ma 'l nono 'l dorme en zima a la colina;
man man che se fa sera, se smorza con el sol
quel fazolet de tera:
l'è l'unica che torghe no se pol.