Se tu vens cà sú ta' cretis
là che lor mi àn soterât,
al è un splàs plen di stelutis
dal miò sanc l'è stât bagnât.

Par segnàl une crosute
jè scolpide lí tal cret
fra chês stelis nàs l'arbute
sòt di lor jo duar cujèt

Ciol, su ciol une stelute
je 'a ricuarde il nestri ben
tu i darâs 'ne bussadute
e po plàtile tal sen.

Quant che a ciase tu sês sole
e di cur tu preis per mè
il mio spirt atòr tis svole:
jo e la stele sin cun tè.